គិតមកទល់នឹងឆ្នាំ ២០២៥ នេះ កម្ពុជាបានបាត់បង់ធនធានមនុស្សដ៏មានតម្លៃបំផុតប្រមាណ ១១ រូប ដែលលោកបានពលីកម្លាំងកាយចិត្ត បង្ហាត់បង្រៀនធនធានមនុស្សបន្តអាយុកាលវប្បធម៌ខ្មែរ រហូតទទួលបានការតែងតាំងជា «មរតកមនុស្សរស់» បន្សល់នូវមរតកយ៉ាងធំធេងសម្រាប់មនុស្សជាតិ ពិសេសប្រជាជនកម្ពុជា។
ក្នុងស្មារតីគោរពដឹងគុណ ថ្ងៃនេះ «ប្រជាប្រិយ» សូមលើកយកនូវ «មរតកមនុស្សរស់» កម្ពុជា ១១ រូប ដែលលោកបានទទួលអនិច្ចកម្មទៅ បន្សល់នូវមរតកស្នាដៃធំធេងសម្រាប់ជាតិ ធ្វើឱ្យកូនខ្មែរចងចាំឈ្មោះមិនភ្លេច ដែលមានដូចជា ៖
១. សម្ដេចព្រះរាជបុត្រីព្រះរៀម នរោត្តម បុប្ផាទេវី «ជាទេពនាដវដ្តីឯក»
ស្នាព្រះហស្តដ៏សំខាន់របស់ទ្រង់ គឺការនាំឱ្យមានការបញ្ចូលរបាំព្រះរាជទ្រព្យ ចូលជាបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌ អរូបីនៃមនុស្សជាតិ នៅអង្គការយូណេស្កូ នៅថ្ងៃទី ៧ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៣។ សម្ដេចរាជបុត្រីព្រះរៀម នរោត្តម បុប្ផាទេវី បានព្រះពិលាល័យកាលពីថ្ងៃទី ១៨ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៩ ក្នុងព្រះជន្ម ៧៧ ព្រះវស្សា។
២. ព្រឹទ្ធាចារ្យ ឆេង ផុន «ទេពបញ្ញាកោសល្យវិជ្ជា»
ព្រឹទ្ធាចារ្យ ឆេង ផុន ជាអតីតរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងវប្បធម៌ វិចិត្រសិល្បៈ និង ព័ត៌មាន ជិតមួយទសវត្សរ៍កន្លងមក។ លោកក៏ជាអតីតប្រធានគ.ជ.ប ដំបូងគេនៅកម្ពុជា ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ ១៩៩៧ ដល់ឆ្នាំ ២០០៣ គឺបន្ទាប់ពីសម័យអ៊ុនតាក់។ លោកព្រឹទ្ទាចារ្យ ជាអ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវសិល្បៈ វប្បធម៌ និង អរិយធម៌ លោកបានទទួលអនិច្ចកម្មក្នុងជន្មាយុ ៨៦ ឆ្នាំ កាលពីថ្ងៃទី ២២ ខែធ្នូ ២០១៦។
៣. ព្រឹទ្ធាចារ្យ ឯម ធាយ «ទេវនាដនិម្មិត»
ស្នាដៃរបស់ ព្រឹទ្ធាចារ្យ ឯម ធាយ ដែលជានាដការីរបាំព្រះរាជទ្រព្យ និង ចម្រៀងបុរាណ ត្រូវបានទទួលស្គាល់តាមរយៈភាពអស្ចារ្យនៃការសម្តែង និង ការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ព្រឹទ្ធាចារ្យ ក៏ដូចជាការចែករំលែកនូវចំណេះដឹងទាំងនេះដល់យុវជនជំនាន់ក្រោយ។ ព្រឹទ្ធាចារ្យ បានបង្រៀនសិស្សរបាំបុរាណក្នុងព្រះបរមរាជវាំង តាំងពីអាយុ ១៩ ឆ្នាំ និង បង្ហាត់ក្នុងនាយកដ្ឋានសិល្បៈ រហូតដល់ថ្ងៃចូលនិវត្តន៍។
៤. ព្រឹទ្ធាចារ្យសិល្បៈ រស់ គង់ «វិសេសនាដការីវិជ្ជា»
ព្រឹទ្ធាចារ្យ គឺជានាដការី ឯកទេសរបាំព្រះរាជទ្រព្យ តួនាយរោង។ ព្រឹទ្ធាចារ្យដែលមានស្រុកកំណើតនៅខេត្តកណ្ដាលរូបនេះ លោកបានទទួលមរណភាពក្នុងជន្មាយុ ៨៥ ឆ្នាំ ខណៈព្រឹទ្ធាចារ្យ បានបំពេញការងារធ្វើជាគ្រូបង្ហាត់សិល្បៈរហូតដល់ថ្ងៃចូលនិវត្តន៍។
៥. ព្រឹទ្ធាចារ្យសិល្បៈ គង់ ណៃ «កោសល្យវោហារ»
ព្រឹទ្ធាចារ្យ ជាសិល្បករចាប៉ីដងវែង ជាព្រឹទ្ធាចារ្យជើងចាស់មកពីខេត្តកំពត ជាម្ចាស់ពានហ្វ៊ូកុអូកា លើកទី ២៨ នៅជប៉ុន និង ជាបុគ្គលទី៣ នៃប្រទេសកម្ពុជា ដែលទទួលបានពាននេះ។ ព្រឹទ្ធាចារ្យ បានទទួលមរណភាពនៅថ្ងៃទី ២៨ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០២៤។
៦. ព្រឹទ្ធាចារ្យសិល្បៈ ប្រាជ្ញ ឈួន «ភិរម្យវោហារ»
អ្នកប្រាជ្ញចាប៉ីដងវែងលោកតា ប្រាជ្ញ ឈួន លោកមានវោហារសារសព្ទ និង សំឡេងច្រៀងយ៉ាងពីរោះរណ្ដំ។ ព្រឹទ្ធភិរម្យវោហាសាស្ត្រ ប្រាជ្ញ ឈួន លោកបានទទួលមរណភាព នៅវេលាម៉ោង ១ និង ៣០ នាទី រំលងអាធ្រាត្រ ថ្ងៃទី ១៧ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៨ ដោយរោគាពាធ ក្នុងព្រះជន្ម ៨២ ឆ្នាំ នៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត្រ។
៧. ព្រឹទ្ធាចារ្យ សុខ ឌុច «កោសល្យតន្ត្រីវិជ្ជាធរ»
ព្រឹទ្ធាចារ្យ សុខ ឌុច ជាវីរៈសិល្បករខ្មែរ ផ្នែកភ្លេងការ និង ភ្លេងអារក្ស ដែលមានស្រុកកំណើតនៅខេត្តតាកែវ។ លោកបានទទួលមរណភាពកាលពីថ្ងៃទី ៦ ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១៧ ក្នុងជន្មាយុ ៩១ ឆ្នាំ។ ព្រឹទ្ធាចារ្យបានបង្ហាត់ជំនាញភ្លេងបុរាណដល់សិស្ស ៣ក្រុម សរុប ៣៦ រូប ព្រមទាំងបានបណ្ដុះបណ្ដាលសិស្សជាតិ និង អន្តរជាតិ ជាច្រើនរូបទៀត។
៨. ព្រឹទ្ធាចារ្យ អ៊ុំ សាមិត «នាដភក្ដីនិម្មិត»
ព្រឹទ្ធចារ្យ អ៊ុំ សាមិត ជាព្រឹទ្ធាចារ្យល្ខោនបាសាក់ដ៏ឆ្នើម ដែលមានស្រុកកំណើតនៅខេត្តតាកែវ។ ព្រឹទ្ធាចារ្យជាគ្រូបង្ហាត់បង្រៀនសិល្បៈល្ខោនបាសាក់ និង និពន្ធរឿងនៅមន្ទីរវប្បធម៌ និង វិចិត្រសិល្បៈរាជធានី លោកបានទទួលមរណភាពនៅថ្ងៃទី ១៥ ខែវិច្ឆិកាឆ្នាំ ២០១៩ ក្នុងជន្មាយុ ៨៣ ឆ្នាំ។
៩. ព្រឹទ្ធាចារ្យ ព្រីង សាឃន «នាដកោសល្យវដ្ដី»
ព្រឹទ្ធាចារ្យ មានស្រុកកំណើតនៅខេត្តកំពង់ចាម បានទទួលមរណភាពកាលពីថ្ងៃទី ១៩ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០២០ ក្នុងជន្មាយុ ៨០ ឆ្នាំ ដោយជរាពាធ។ លោកគឺជាសាស្ត្រាចារ្យនៅសាលាវិចិត្រសិល្បៈដែលមានជំនាញខាងភាពយន្ត របាំ ល្ខោនយីកេ និង ទេពកោសល្យជាច្រើនទៀត។
១០. ព្រឹទ្ធាចារ្យ ទេព ផុន «វិជ្ជាធម្មគរុ»
