ចែករំលែកពីស្ត្រីបរទេសម្នាក់ នាងបានឱ្យសារព័ត៌មាន GOOD HOUSEKEEPING សរសេរអំពីបទពិសោធដ៏អាក្រក់ ដែលនាងកំពុងជួបនៅក្នុងជីវិត។ គេបានដាក់ចំណងជើងថា «បន្ទាប់ពីរក្សាព្រហ្មចារីរហូតដល់ថ្ងៃរៀបការ ខ្ញុំមិនអាចរួមភេទជាមួយស្វាមី» ឬ «After Staying a Virgin Until Marriage, I Couldn’t Have Sex With My Husband»។
តាមការរៀបរាប់វែងអន្លាយ ដែលយើងនឹងសង្ខេបខ្លីឱ្យឆាប់យល់សាច់រឿង។ ស្ត្រីបរទេសម្នាក់នេះបានកើតនៅក្នុងគ្រួសារគ្រីស្ទាន ដែលការចិញ្ចឹមបីបាច់រក្សាព្រហ្មចារីរហូតដល់ថ្ងៃរៀបការ គឺជារឿងសំខាន់បំផុត។ នាងមិនជំទាស់អ្វីឡើយ ដោយបានយកការព្រមាននេះដាក់ក្នុងបេះដូងជានិច្ច។
លុះមកដល់អាយុ ១៥ ឆ្នាំ នាង និង មិត្តភក្តិ ៣-៤ នាក់ទៀត ដែលមានវ័យជំទង់ដូចគ្នា បានទៅចុះកិច្ចសន្យារក្សាព្រហ្មចារី បន្ទាប់ពីមានការពិភាក្សាគ្នាអំពីការតមមុនពេលរៀបការ។ នៅឆ្នាំនោះដែរ ឪពុកម្តាយរបស់នាង បានឱ្យចិញ្ចៀនមួយមកនាង ដែលការពាក់ចិញ្ចៀននេះគឺដើម្បីបង្ហាញថាជាក្រមុំបរិសុទ្ធ។ ផ្ទុយស្រឡះពីនាង នាងដឹងថាឪពុកម្តាយរបស់ខ្លួនធ្លាប់រស់នៅជាមួយគ្នា(រួមដំណេក) មុនពេលរៀបការដល់ទៅ ៣-៤ ឆ្នាំ តែនាងជឿជាក់ថា ពួកគាត់ធ្វើឡើងនេះ ដើម្បីបញ្ចៀសកុំឱ្យមានកំហុសដូចពួកគាត់ពីមុន។
រហូតដល់ពេញវ័យ នាងបានភ្ជាប់ពាក្យជាមួយបុរសម្នាក់។ នាងនឹងគូដណ្តឹងបានទាក់ទងគ្នារយៈពេល ៥ ខែ មុនថ្ងៃរៀបការ ដោយមិនមានធ្វើអ្វីលើសលស់ ក្រៅតែពីបំពានត្រឹមស្នាមថើបដំបូងប៉ុណ្ណោះ។ នាងនិយាយថា «លើផែនដីនេះ តើអាចរួមភេទទៅរួចយ៉ាងម៉េច បើមិនធ្លាប់ថើបបុរសដៃគូផងនោះ?»។ នាង និង បុរសគូដណ្តឹង បានសម្រេចចិត្តមិនបំពានការរួមមេត្រី ដោយចង់ឱ្យកិត្តិយសគ្នាទៅវិញទៅមក និង កិត្តិយសព្រះជាម្ចាស់។
ទីបំផុតបញ្ហាបានកើតឡើង រាត្រីទឹកឃ្មុំក្លាយជាទឹកខ្មេះ ក្រោយនាង និង ស្វាមីបានទៅក្រេបទឹកឃ្មុំ នាងមានការខកចិត្តជាខ្លាំង ដោយការផ្សំដំណេករបស់នាងមានការឈឺចុកចាប់ខ្លាំងនៅត្រង់ប្រដាប់ភេទ។ មួយសប្តាហ៍ហើយនៅតែមិនបាត់ នាងបានសម្រេចចិត្តទៅមន្ទីរពេទ្យធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ដែលជាលទ្ធផល នាងមានរោគស្ត្រីម្យ៉ាងហៅថា Vaginismus ដែលជាការកន្ត្រាក់សាច់ដុំ ធ្វើឱ្យសាច់ដុំទ្វារមាសតឹងណែន ពិបាកដល់ការជ្រៀតចូលប្រដាប់ភេទបុរស បង្កឱ្យមានការឈឺចាប់ ក្រហាយ ឬមិនអាចទៅរួច។ ជំងឺនេះក៏ធ្វើឱ្យភាគីខាងស្រីគិតថា ការជ្រៀតចូលនៃលិង្គបុរស អាចធ្វើឱ្យខូចទ្រង់ទ្រាយទ្វារមាស ជាហេតុនាំឱ្យបាត់បង់ចំណង់ផ្លូវភេទ ឬអសមត្ថភាពផ្លូវភេទតែម្តង។
បន្ទាប់ពីនាងពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យ និង អ្នកជំនាញ ទីបំផុតនាងបានភ្លឺភ្នែក ហើយគិតឃើញឡើងវិញថា ការរក្សាព្រហ្មចារីច្រើនឆ្នាំ វាអាចល្អត្រឹមតែចំពោះគ្រួសារប៉ុណ្ណោះ តែវាអាក្រក់បំផុតចំពោះនាង។ ជាការពិត ជំងឺ Vaginismus វាអាចបង្កមកពីវិន័យគ្រួសារតឹងរឹងនេះឯង ឬពន្យាពេលការរួមភេទ រួមជាមួយកង្វះការអប់រំផ្លូវភេទ។
សព្វថ្ងៃ រៀងរាល់សប្តាហ៍នាងត្រូវស្វែងរកពេលវេលា និង លុយ ដើម្បីព្យាបាលជំងឺនេះជាប្រចាំ។ មិនដូចស្ត្រីដទៃ ឱ្យតែគិតដល់រឿងផ្លូវភេទ នាងតែមានអារម្មណ៍ស្ត្រេស និង កើតថប់បារម្ភ។
ជាចុងក្រោយ នាងមិនស្តាយក្រោយទេ ដែលកើតនៅក្នុងគ្រួសារគ្រីស្ទាន តែនាងលើកទឹកចិត្តឱ្យគ្រប់គ្នាគួរតែបើកចិត្ត ហើយលើកវាមកនិយាយ ជាជាងអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងហួសពេលពិបាកកែប្រែ។ នាងថា បើមានឱកាសត្រលប់ក្រោយម្តងទៀត នាងនឹងសុំឱ្យមានតុល្យភាពនៃទស្សន ហើយអាចបង្កើតជម្រើសដោយខ្លួនឯង ល្អជាងគ្រាន់តែធ្វើអ្វីតាមតែគេប្រាប់៕
ប្រភព៖ GOOD HOUSEKEEPING
