ទោះមកដល់សម័យទំនើប ប៉ុន្តែនំខ្មែរយើង ដែលមានអាយុកាលប្រមាណជា ២ ពាន់ឆ្នាំ នៅតែមានវត្តមានមកដល់សព្វថ្ងៃ។ លោក អ៊ិន ច័ន្ទធារ៉ា ដែលមានក្តីស្រលាញ់ និង ឆន្ទៈ យ៉ាងមុតមាំក្នុងការថែរក្សា អភិរក្ស នូវអ្វីដែលជាអត្តសញ្ញាណជាតិនេះ បានបង្កើតសិប្បកម្មនំខ្មែរឡើង ក្រោមស្លាកយីហោ នាឡិ ដែលមានស្តង់ដាមិនចាញ់នំបរទេសឡើយ។
ជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ ជាមួយសិប្បកម្មនំខ្មែរ ក្រោមផ្លាកយីហោ នាឡិ លោក អ៊ិន ច័ន្ទធារ៉ា បានផ្គត់ផ្គង់ទាំងនំខ្មែរសម្រាប់ការហូបចុកប្រចាំថ្ងៃ ទិញជូនជាអំណោយ និង ការរៀបចំបដិសណ្ឋារកិច្ចនៅក្នុងកម្មវិធីផ្សេងៗ។
តាមរយៈបទសម្ភាសជាមួយ សហគ្រិនខ្មែរ លោកបាននិយាយថា កត្តាដែលជំរុញឱ្យលោកបង្កើតសិប្បកម្មនេះ ដោយសារលោកជាអ្នកស្រលាញ់វប្បធម៌ ស្រលាញ់ការផលិតនំ ហើយក៏ចាប់ផ្តើមទាញយកនំបុរាណទៅធ្វើជាសិប្បកម្ម ដោយផ្លាស់ប្តូរពីទម្លាប់ចាស់នៃការវេចខ្ចប់ មានលក្ខណៈគ្រួសារ មកធ្វើជាបែបផែនថ្មីមួយ ដើម្បីបំពាក់នូវការគ្រប់គ្រងទៅលើសិប្បកម្ម ការផលិតនំបុរាណ ឱ្យទៅជាសិប្បកម្មមួយមានស្តង់ដា និង អនាម័យខ្ពស់។
ដូចបានឃើញកន្លងមក ហាងនំខ្មែរមានមិនតិចទេនៅក្នុងស្រុកយើង ដោយឡែក សម្រាប់សិប្បកម្មនំខ្មែររបស់ លោក អ៊ិន ច័ន្ទធារ៉ា គឺមានលក្ខណៈពិសេស ទាំងការចម្អិន ការវេចខ្ចប់ និង ការរចនាឡើង គឺមានសភាពខុសពីគេ។ គោលជំហររបស់សិប្បកម្ម លោកបានកំណត់យកយ៉ាងជាក់លាក់ក្នុងការធ្វើនំខ្មែរ ឱ្យទៅជានំជាប់ចំណាត់ថ្នាក់ខ្ពស់ក្នុងទីផ្សារ ដោយមានធាតុ ៣ សំខាន់រួមមាន៖ ទី ១ ធានាជូននូវគុណភាពនំទៅដល់ដៃអ្នកទទួលទាន, ទី ២ ប្រាកដឱ្យច្បាស់នូវសុវត្ថិភាព អនាម័យល្អ និង ចុងក្រោយ គឺប្រកាន់ខ្ជាប់នូវមូលដ្ឋានចាស់នៃការធ្វើនំដូចដើម។ ទាំងបីចំណុចគោលធំៗនេះហើយ ដែលរុញច្រានឱ្យសិប្បកម្ម នាឡិ របស់លោកអាចរីកមុខមាត់បានយ៉ាងធំ និង មានវិសាលភាពទៅអតិថិជនគ្រប់លំដាប់ថ្នាក់។
សិប្បកម្មរបស់លោក បានចងក្រងប្រភេទនំបែបប្រពៃណី បង្អែម និង នំជាច្រើនប្រភេទទៀតប្រហែលជិត ១០០ ប្រភេទ។ ចំពោះនំ ដែលមានប្រជាប្រិយភាពខ្លាំងនៅក្នុងនាឡិ ជាទូទៅ ច្រើនតែប្រភេទនំខ្មែរ ដែលកំពុងតែពេញនិយមនៅក្នុងកម្មវិធីបុណ្យទាន ក៏ដូចជាពិធីអាពាហ៍ពិពាហ៍ មានដូចជា៖ នំអន្សម( ជ្រូក ចេក និង ត្រាវ) នំគម នំបត់ នំអន្សមខ្នុរ នំស្លឹកស្រស់ ត្រៀបបាយ និង នំកន្សែងស្រស់ ចាហួយដូង…ជាដើម៕
