ធ្វើខុសតែមិនទទួលស្គាល់កំហុស ភាគច្រើនកើតចេញពីមនុស្សអាត្មានិយមឬមនុស្សកំសាក។ ពិតមែនទៅ ការទទួលស្គាល់កំហុសគឺជាឱកាសធំមួយទៅវិញ ដែលជួយឱ្យយើងអាចរីកចម្រើន អាចអភិវឌ្ឍខ្លួន និង មានទំនាក់ទំនងល្អជាមួយអ្នកដទៃ។
ដូចការចែករំលែករបស់ទំព័រហ្វេសប៊ុក ឯកសារច្បាប់ និង រដ្ឋបាល បានរៀបរាប់ថា៖ «ការទទួលស្គាល់កំហុស គឺជាជំហានដ៏សំខាន់មួយក្នុងការអភិវឌ្ឍខ្លួនឯង និង ក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដទៃ។ វាបង្ហាញពីភាពស្មោះត្រង់ ភាពចាស់ទុំ និង ឆន្ទៈក្នុងការរៀនសូត្រពីបទពិសោធ។
ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់?
១. បង្កើនភាពជឿទុកចិត្ត និង ភាពស្មោះត្រង់៖ នៅពេលអ្នកទទួលស្គាល់កំហុស មនុស្សជុំវិញខ្លួននឹងមើលឃើញថាអ្នកជាមនុស្សស្មោះត្រង់ និង អាចទុកចិត្តបាន។ វាជួយកសាងទំនាក់ទំនងកាន់តែរឹងមាំ ដោយសារតែពួកគេដឹងថាអ្នកមិនលាក់បាំងការពិត។
២. បង្ហាញពីភាពជាអ្នកដឹកនាំ និង ទំនួលខុសត្រូវ៖ អ្នកដឹកនាំពិតប្រាកដ គឺមិនខ្លាចក្នុងការទទួលខុសត្រូវចំពោះទង្វើរបស់ខ្លួនឡើយ ទោះបីជាវាជាកំហុសក៏ដោយ។ ការធ្វើបែបនេះ បង្ហាញពីភាពក្លាហាន និង បម្រើជាគំរូដ៏ល្អសម្រាប់អ្នកដទៃ។
៣. ឱកាសសម្រាប់ការរៀនសូត្រ និង ការអភិវឌ្ឍ៖ រាល់កំហុសទាំងអស់សុទ្ធតែជាមេរៀន។ នៅពេលអ្នកទទួលស្គាល់វា អ្នកអាចវិភាគពីមូលហេតុដែលនាំឱ្យមានកំហុសនោះ និង ស្វែងរកវិធីសាស្រ្តដើម្បីការពារកុំឱ្យវាកើតឡើងម្តងទៀតនាពេលអនាគត។ នេះគឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃកំណើនផ្ទាល់ខ្លួន និង វិជ្ជាជីវៈ។
៤. កែលម្អបរិយាកាសការងារ៖ នៅក្នុងបរិយាកាសការងារ ការទទួលស្គាល់កំហុសអាចជួយកាត់បន្ថយភាពតានតឹង និង ការស្តីបន្ទោសគ្នាទៅវិញទៅមក។ វាបង្កើតវប្បធម៌មួយ ដែលមនុស្សមានអារម្មណ៍សុវត្ថិភាពក្នុងការរៀនសូត្រពីកំហុសរបស់ពួកគេ ដោយមិនខ្លាចការថ្កោលទោសខ្លាំងពេក។
៥. ជំរុញឱ្យមានដំណោះស្រាយ៖ នៅពេលកំហុសត្រូវបានទទួលស្គាល់ នោះការយកចិត្តទុកដាក់នឹងងាកទៅរកការស្វែងរកដំណោះស្រាយ ជាជាងការលាក់បាំង ឬស្តីបន្ទោស។ នេះជួយដោះស្រាយបញ្ហាបានលឿន និង មានប្រសិទ្ធភាពជាងមុន។
វិធីសាស្រ្តក្នុងការទទួលស្គាល់កំហុស
១. ទទួលស្គាល់ភ្លាមៗ៖ កុំរង់ចាំយូរដើម្បីទទួលស្គាល់កំហុស។ ការទទួលស្គាល់ភ្លាមៗបង្ហាញពីភាពស្មោះត្រង់ និង ការយកចិត្តទុកដាក់របស់អ្នក។
២. និយាយពាក្យថា “សុំទោស”៖ ការនិយាយពាក្យថា “សុំទោស” គឺជាការចាប់ផ្តើមដ៏ល្អ។ ត្រូវប្រាកដថាការសុំទោសរបស់អ្នកស្មោះត្រង់។
៣. ទទួលខុសត្រូវ៖ បញ្ជាក់ឱ្យច្បាស់ថាអ្នកយល់ថាអ្នកបានធ្វើខុស ហើយទទួលខុសត្រូវពេញលេញចំពោះទង្វើរបស់អ្នក។ កុំបន្ទោសអ្នកដទៃ ឬស្វែងរកលេស។
៤. ពន្យល់ (បើចាំបាច់) ប៉ុន្តែកុំដោះសា៖ អ្នកអាចពន្យល់ពីមូលហេតុដែលកំហុសកើតឡើង ប៉ុន្តែកុំប្រើវាជាលេសដើម្បីគេចវេះពីការទទួលខុសត្រូវ។
៥. បង្ហាញឆន្ទៈក្នុងការកែប្រែ៖ បង្ហាញថាអ្នកមានបំណងកែតម្រូវស្ថានភាព ឬទូទាត់សងចំពោះការខូចខាតណាមួយ ដែលបានកើតឡើង។
៦. រៀនពីវា៖ វិភាគកំហុសរបស់អ្នក ហើយកំណត់ពីរបៀបដែលអ្នកអាចជៀសវាងវានៅពេលអនាគត។ បង្ហាញថាអ្នកបានរៀនពីបទពិសោធ។
ការទទួលស្គាល់កំហុស គឺជាសកម្មភាពមួយដែលទាមទារភាពក្លាហាន និង ភាពចាស់ទុំ។ វាអាចពិបាកក្នុងការធ្វើ ប៉ុន្តែអត្ថប្រយោជន៍រយៈពេលវែងចំពោះការអភិវឌ្ឍន៍ផ្ទាល់ខ្លួន និង ទំនាក់ទំនងរបស់អ្នកគឺមានតម្លៃណាស់»៕