ទីបំផុតមិត្តភាពស្ទើរស្នេហា ស្ទើរមិត្តភក្ដិមួយនេះ វាបានបញ្ចប់ហើយ បានបន្សល់ទុកនូវអានុស្សាវរីយ៍ លាយឡំជាមួយការឈឺចាប់ ការនឹករលឹក ដែលមិនដឹងថាពេលណាខ្ញុំអាចភ្លេចគេបាន ។ ចុងក្រោយខ្ញុំ គឺជាអ្នកដើរចេញ គឺជាអ្នកបញ្ចប់វា ព្រោះមើលដឹងថា គេម្នាក់នោះគ្មានចេតនានឹងរំលងបន្ទាត់ពីមិត្តភក្ដិ ក្លាយជាស្នេហាបាន ។ ខ្ញុំព្រមទទួលស្គាល់ហើយថា កន្លងមកអ្នកធ្វើល្អនឹងខ្ញុំ អ្នកលេងឆាតជាមួយខ្ញុំ មិនដែលលស់ថ្ងៃ ព្រោះអ្នកគ្រាន់តែចង់មានអ្នកកំដរ ព្រោះតែអ្នកឯកា ព្រោះអ្នកមិនទាន់មានអ្នកណា…!!
ខ្ញុំស្ដាយក្រោយនូវការលះបង់ នូវក្ដីស្រឡាញ់មួយនេះ ពិសេសពាក្យដែលខ្ញុំ ប្រាប់ថាអ្នកថាខ្ញុំស្រឡាញ់អ្នក ដែលខ្ញុំមិនធ្លាប់និយាយប្រាប់អ្នកណាសោះក្នុងជីវិត អ្នកជាមនុស្សដំបូងដែលខ្ញុំហ៊ាននិយាយ ទាំងដឹងច្បាស់ថា ចម្លើយរបស់អ្នកយ៉ាងណានោះ ។ អ្នកធ្លាប់ប្រាប់ខ្ញុំថា អ្នកមិនបានស្រឡាញ់ខ្ញុំ តែអ្នកមិនចង់បាត់បង់ខ្ញុំ តែអ្នកក៏មិនព្រមទទួលយកខ្ញុំ នាមជាសង្សាររបស់អ្នក បានត្រឹមពាក្យថា លើសពីមិត្តធម្មតា តែមិនមែនស្នេហា ។ កាន់តែយូរទៅពាក្យថា លើសពីមិត្តរបស់អ្នក កាន់តែគ្មានន័យ ព្រោះអ្នកមិនអើពើ មិនព្យាយាមរក្សាវា អ្នកទុកខ្ញុំចោល ខ្ញុំមិនឆាតទៅអ្នក អ្នកក៏មិនឆាតមកខ្ញុំ ។
អ្នកដែលគិតដល់អារម្មណ៍ខ្ញុំដែរទេ? ថារាល់ថ្ងៃខ្ញុំតែងរង់ចាំសាររបស់អ្នក តែងនឹកដល់អ្នក តែខ្ញុំមិនអាចបន្តរត់តាមអ្នកទៀតទេ ខ្ញុំមិនអាចនៅតែបន្តឆាតទៅអ្នកមុនរហូតបានទេ ព្រោះខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនឯងកាន់តែអន់ កាន់តែគ្មានតម្លៃ ហើយម្យ៉ាងទៀតអ្នកហាក់កាន់តែឃ្លាតឆ្ងាយទៅ ប្រហែលជាអ្នករកអ្នកជំនួសខ្ញុំបានហើយ ម្នាក់នោះប្រហែលជាស្នេហាពិតប្រាកដរបស់អ្នក ។
អរគុណពេលវេលាឱ្យខ្ញុំបានជួបអ្នក អរគុណពេលវេលាកន្លងមកដែលអ្នកធ្លាប់ធ្វើឱ្យខ្ញុំមានស្នាមញញឹម ។ ពីពេលនេះទៅ ខ្ញុំមិនរំខានអ្នកទៀតទេ មិនចង់ដឹងលឺរឿងរបស់អ្នកទៀតទេ អ្នកចង់ជួបអ្នកណា ចង់ទៅណា ចង់ឆាតជាមួយអ្នកណា នោះជាសិទ្ធិរបស់អ្នក រវាងយើងទាំងពីរបានត្រឹមលើសពីមិត្ត មិនអាចឈានដល់ស្នេហា ចុងក្រោយមិនអាចសូម្បីតែមិត្ត ៕
តាក់តែងអត្ថបទដោយ ៖ ឬទ្ធិ
ដកស្រង់ពីរឿងពិតមនុស្សម្នាក់!!
អត្ថបទដោយ៖ Chanreth
